به گزارش راهبرد معاصر؛ اواخر خرداد امسال بود که باشگاه استقلال با آندرهآ استراماچونی به توافق رسید و با این مربی ایتالیایی قرارداد ۲ سالهای بست. استراماچونی که در تیم بزرگ اینترمیلان هم سابقه کار دارد از همان بازی ابتدایی لیگ که روی نیمکت استقلال نشست معترض بود. عصبانیت او در نشست خبری بازی تیم استقلال مقابل ماشینسازی نشان داد این مربی متوجه این موضوع شده که حضورش در استقلال با چالشهای زیادی همراه خواهد بود.
اعتراضهای استراماچونی در ادامه بیشتر هم شد و در این بین مدیران وقت استقلال تلاشی برای حل مشکلات انجام ندادند تا در نهایت استراماچونی شبانه از ایران برود و قراردادش را با استقلال فسخ کند. این اتفاق باعث شد فتحی چارهای به جز کنارهگیری از مدیریت استقلال نداشته باشد تا اسماعیل خلیلزاده به طور موقت جانشین او شود.
از طرف دیگر اعتراضهای هواداران استقلال به مدیریت باشگاه استقلال، حضور فتحاللهزاده را در هیئتمدیره استقلال به دنبال داشت. او پیش از این سابقه مدیریت استقلال را داشته و در حال حاضر هم گفته میشود که وی بار دیگر مدیرعامل این باشگاه خواهد شد. آخرین اتفاقی که در خصوص استقلال و سرمربی ایتالیایی این تیم رخ داد مربوط میشود به درخواستهای جدید این مربی؛ باشگاه استقلال هم این درخواستها را رسانهای کرد، اقدامی غیرحرفهای که البته فتحاللهزاده که علاقه زیادی به جلب نظر هواداران دارد پیش از این بخشی از درخواستهای استراماچونی را در مصاحبهای افشا کرده بود.
قطعا مربیان بزرگی همچون استراماچونی که هدایت یک تیم ایرانی را بر عهده میگیرند بیشتر از اینکه به دنبال یک چالش فوتبالی باشند اهداف مالی خود را دنبال میکنند. در حال حاضر به نظر میرسد باشگاه استقلال تمایلی به حفظ استراماچونی ندارد، اما به این خاطر که این مربی نزد هواداران محبوب است جرات اینکه این مسئله را به طور مستقیم اعلام کند ندارد و پروژه تخریب استراماچونی مصداق همین مطلب است.
فتحی و همکارانش بدون توجه به این موضوع که مربی خارجی نیازمند ابزار حرفهای برای مربیگری هستند استراماچونی را به خدمت گرفتند، با این تصور که میتوانند صدای اعتراض هواداران استقلال را کم کنند، اما نه تنها اینگونه نشد که فتحی تا آخرین روز مدیریتش در استقلال هم نتوانست محبوبیتی روی سکوها داشته باشد. فتحی دیگر سمتی در باشگاه استقلال ندارد، اما اتفاقاتی که در حال رخ دادن است تبعات مدیریت او در استقلال است.
مشکل مربیان خارجی که برای تیمهای باشگاهی و همینطور تیم ملی به خدمت گرفته میشوند به یک اپیدمی تبدیل شده است. اگر شرایط برای حضور مربیان خارجی در ایران مهیا نیست چرا باز هم مدیران فوتبال ایران عطش قراداد بستن و عکس انداختن کنار این مربیان را دارند؟ وزارت ورزش هم به جای اینکه چارهای منطقی و عملیاتی برای این موضوع بیندیشد تصمیماتی میگیرد که تنها بتواند برای مدتی سکوها را آرام کند. مصداق این تصمیمات حضور فتحالله زاده در هیئت مدیره استقلال است.
اتفاقاتی که در یکی دو روز گذشته رخ داد باعث شد فاصله استراماچونی و باشگاه استقلال بسیار زیاد شده و بعید است مربی ایتالیایی یک بار دیگر روی نیمکت استقلال بنشیند. از همین الان میتوان پیشبینی کرد که مدیران استقلال گزینههایی را مطرح خواهند کرد که هواداران استقلال بتوانند استراماچونی را فراموش کنند؛ چنین انتخابهایی که بر اساس سیاستهای پوپولیستی آنها صورت میگیرد نمیتواند خروجی مناسبی داشته باشد. همانگونه که گفته شد مسی را زمان که ۳۷ ساله شد برای استقلال جذب خواهند کرد، یعنی ۵ سال دیگر باید این بازیکن را در ایران و در ترکیب استقلال دید.
هزینه مدیریت افراد ناکارامد را باشگاه استقلال میپردازد همانگونه که تا الان پرداخته و در نهایت هم کسی نتوانسته آنها را حذف کند و هر بار که رفتند با ادعاهایی بیشتر بازگشتند. تجربه ثابت کرده در فوتبال ایران کسانی میتوانند طول مدیریتی بیشتری داشته باشند که در اتخاذ تصمیمات اشتباه و پرهزینه رکورددار باشند. فوتبال بیمار ایران با حضور چنین مدیرانی هرگز رنگ عافیت نخواهد دید، چون ارادهای برای آن نیست و تنها باید تاسف خورد برای هوادارانی که زندگیشان با نتایج تیمهای محبوشان گره خورده است.
منبع: میزان